yol uzak deðildi aslýnda sabah yakýndý.. iki düþ arasý yolumuz sevgiliye yasaktýk birinde diðeri hep karanlýktý ay misali...
söyle kaç parçaya bölünür gece hangi ayna keser sensiz yanýmdan... karanlýk yüzünde sevgilinin hangi sýrrýný saklar aþk..
bir gülle koyun koyuna þimdi uyuyor þiir sevgili... korkmasa bari batmasa dikeni... korkmasa aðlamasa düþmese kabusa... aþk dediðin oysa, saklanýyor kuytusunda bir yanýmýz avaz avaz sevda
kendi gölgemde karartýyorum sevdaya dair tüm ýþýklarý kendi koridorlarýmda yitiyorum kendime kayboluyorum her kapýyý kendi yüzüme kapatýp sen kapýlarda kalýyorum...
hiç bilmediðim bir makamda þarkýlar söylüyor karanlýk yüzün sen zamanlarda tükeniyorum umudum tükeniyor sen bilmiyorsun
þimdi bir mýsra þiir için ala uykulu bir kalem vurur da baþýný kaðýda
yol uzak deðildi aslýnda sabah yakýndý menzilimizde sevda vakit yok...
ÞAHBEYÝT FATÝH ÞAHÝN IÞIK Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.