Esir dað yamaçlarýnda prangaya vurulmuþ
Üç köle sevdalýydýk…
O kadar acz içindeydi ki ruhlarýmýz
Zincirlere vurmuþ
Ve
Aðýr aðýr günaha çekiyorlarken cisimlerimizi kör solucanlar
Mahremlerimizde þaklattýklarý kýrbaçlarýn
O kýmýltýlý devinimi
Daha bir hýzlanýyordu sanki her adýmýmýzla…
.
.
.
Ýronik bir þeytan çýkarma ayininde karar verdim
Sefil hayatlarýnýzý sonlandýrmaya!
Ki
Kinsiz bir cellat gibi öfkesiz
Ve sýrayla indirdiðimde baltamý infazýnýza
Kýzýl vicdanýma oluk oluk fýþkýrsýn istedim
Baþsýz boyunlarýnýzdan azap sularýnýz…
Bir süre
Ýsimsiz senfonilerin çok sesli büyüsünde
Dinlemek istedim yalnýzlýðýmý…
Ya da
Horusun kahin tek gözünden izlemek
Potansiyel yeni avlarýmý o bir sürede…
Cismim meraklýlarýna
Sesime iþlemiþ isyankar çýðýrtkan duyursun istedim
Doyumsuz ruhumun kana yeniden acýkmýþlýðýný…
Ve dahi her bir meraklým
Hünerli elleriyle yaptýðý rengarenk kaðýttan gemilerini
Özgürce yüzdürsün istedim
Yalnýzlýðýmýn mahrem göletlerinde…
::
Tanrý
Korkusundan
Çýkamýyorlar gün yüzüne firari melekler
Ve
Nefeste alamýyorlar çoktandýr
Sýkýþýp kaldýklarý sol bronþ gettolarýmýn çýkmazlarýnda
Ki buna raðmen ben;
Ölümlerine mahal o suç sokaklarý derinine
Daha bir þehvetle çekiyorum öldüren ziftini nikotinin
Zerre aldýrmadan azize gözyaþlarýna
Yeni bir sigara daha yakýyorum
Yaklaþýyor olan ortak sonlarýna
Asýrlar önceki kokarca katliamýnda yetisini kaybetmiþ kemiksiz burnuma
Avuç avuç dolduruyorum
Bahçemdeki hafifmeþrep zakkumun zehirli kokusunu
Feveran haykýrýþlarla hiç durmadan yumruklanýyorken
On iki parmak baðýrsaðým
Maðrur bir edayla ve fakat olabildiðince gizemli
Tebessüm ediyorum kibirli suretine tanrýnýn
Ve
CHÝ MAÝ’nin o ölümsüz melodisi
Aðýr aðýr
Yükseliyorken affedilmezliðime
*Ýnatçý bir dað keçisinin zarif boynuzlarýndan
Yeniden yudumluyorum cehennem günahýný
Damla damla…
(Yýldýray Kýzýltan)
-Not-
Müzik = Ennio Morricone / CHÝ MAÝ