sarı mavi

ne kadar sarý biriktirmiþim düþlerimden
tüm günlerim sonbahar
ne zaman bir buket papatya yapmaya kalksam
artýk beyazlarýmdan
umman olur sevdalýmýn gözleri
bütün karalar beni boðar




biraz mavi
biraz mavi bulsam ah
bulamaç yaparým da abidinin fýrça uçlarýna
bak sen o zaman sevmelere
özgürlüðe
düþmelere yýlký taylarýnýn arkasýna
cirit atmalara onsekizbin aleme




pirim
az olsun tek bir zerre bir damla
kýrmýzýlar allar ver hiç olmazsa
hangi dilberin yürek kanýndan olursa olsun
karayým elde kalmýþ sarýlarýma
neden benim içim kanamaz
yeter ki umutlarýmda pýhtýya dursun




ister ip boyasýndan
ister kök boyasýndan
biraz bakýr ver istersen
hayallerim siyah karýþýmýyla alýn
gün kuyruðunu sokmadan ufka
bilirim
hisseme kýzýllar düþer
böleyim kadim ýþýðý tam ortasýndan




pirim
öyle bir tas verdiler ki elime
ashab-ý kefhten çýkarken
oynaþmakta bahþedilen renklerim içinde
aþklar flu bakýþlar gri
ne zaman aþýk olunur ne zaman ölünür
bir gidip bir geliyor mevsimlerim





biraz beyaz ver mirim
düþen yapraklar hep bana alýþtý
tastým gövdeme yapýþtý









kasým








Sosyal Medyada Paylaşın: