Unutamadým seni yar Hâlâ aklýmýn en uç köþesinde yüzün, Gözlerimde ise senden kalan bir hüzün var Bana bakanlar seni görüyor Seni arayanlar beni buluyor Dokunduðun yerlerde hâlâ sýcaklýðýn var Gidiþinin ardýndan kaç mevsim geçti saymadým! Ne yolcular uðurladým gönül limanýmdan, Ama hiç birini sen gibi hatýrlamadým! Aðýr kanamalý bir aþkta Aðrýsý dinmeyen yaralar býraktýn bende Gidiþin de geliþin gibi, Fýrtýnalar yarattý yorgun bedenimde Elvedadan baþka söyleyebileceðin, Bir þey kalmadý dilinde Kaybetmeye dair korkularým vardý, Aklýmýn bir köþesinde Sen sustukça korkum da büyüdü içimde Sanýrým haklýydým Sevmedin hiç beni Deðerimi bilmedin Gittin..ve ardýndan Zamanla kabuk baðlasa da, Adýný andýkça kanayan.. Dokundukça sýzlayan.. Kapanmaz yaralar açýldý yüreðimde Anladým ki sen bana yar deðil yara’ydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
buğlem54 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.