SÜKUT-U AŞK

ey sevgili, içimde kaybolup gidiyor yollar
durmadan birbirini kovalýyor seni bilmeyen yýllar

arþ hergün ellerimde parçalanýyor
aþk sönmez bir kandil gibi içimde yanýyor

battýðý yerden doðuyor yine hasretim
durmadan eriyor sensizliðe deðdikçe etim

sen þimdi gözlerime çekilmiþ milsin
içimin feryadýný inadýna susan dilsin

ey düþlerime týrmanan yaban sarmaþýðý
ne deyim sana basit ömrümün ilahi karmaþýðý

içime iplik iplik çözülen tarifsiz ses
ey tenimi alev alev kavuran ateþten nefes

sen yalnýzlýðýmýn niþanesi, sükuttan yüzük
içinde kavuþmak sözcüðü olmayan sözlük

aklýmýn baharýna durmaksýzýn yaðan karsýn
nere gitsem sensizlik, sensizlikte yine sen varsýn

dört mevsim, dört yön ömrüm dört dolanýyor düþünle
tam ölüyorum derken, yeniden doðuyorum tek bir gülüþünle

efkarý yüreðime boðum boðum eken yel
içimin bentlerini tek tek yýkan sel

benden geriye kalan sadece kül
nasýl unuturum seni,küllerimden biten gül


ALÝ RIFAT ARKU
21/02/2013
ÝSTANBUL


Sosyal Medyada Paylaşın: