Sevmenin Sonu

Sevmek, sonucuna katlanmaktýr
Yalnýzlýða adým adým gitmek;
Çaresizliðe kapý açmaktýr
Huzuru yolculamaktýr

’Hoþgeldin’ demektir hüzüne
Kitaplara dost, yaðmurlara eþ
Acýya destek olmaktýr
Güneþsiz bir karanlýktýr

Aðlatmak deðil, aðlamaktýr !
Yaðmur sesiyle uyumaktýr
Gündüzü geceye çevirmektir
Hüzünle yalnýzlýðýn ortaklýðýdýr

Baðýrmaktýr sessizce..
Kalbindeki acýdandýr ;
Yaþadýðýn yangýn.
Sönmeyen bir ateþtir sevmek

Körüklemektir acýyý kim bilir..
Sevdikçe alevlendirmektir yangýný
Yalnýzlýðý vurmaktýr kalbinin baþucuna
Tatsýzlýktýr.. Yanmaktýr..

Dinmeyen yaðmurdur çölün ortasýnda olan..
Sýnýr tanýmayan sessizliktir dünyaya
Mutluluða ara, Acýya merhaba’dýr sevmek
Yýkýlmaktýr yalnýzlýðýn önüne sessizce..

Düþünmektir sevmenin sonucu
Çaresiz, yalnýz, duygusal düþünmek..
Ve aðlamaktýr kimi zaman ;
Yalnýzlýðýn yorgan altýnda ki çilesiyle..

*Enes Demirci*

Sosyal Medyada Paylaşın: