Buraya yağmur yağınca

Buraya yaðmur yaðýnca
Ben seni özlüyorum
Ýçimden seni görmek geliyor
Ama sen yoksun
Yokluðunu anlamadýðým zamanlarýmda iyiyimde
Farkedince
Gözyaþlarým yaðmaya baþlýyor
O zamanda senin için kanýyorum


Artýk gelmeyeceðini biliyorum
Bilmeme raðmen senden vazgeçmiyor
Buðulunan camlara hala yüzünü çiziyorum
Bana bakan gülen gözlerine bakýyor
Bir yaðmur damlasý olup düþüyorum
Lakin ne yapsamda
seni sevmekten vazgeçemiyorum


Buraya yaðmur yaðýnca
Ben seni özlüyorum
Ýçimden sana koþmak geliyor
Adýmlarýný izliyorum
Bir yerden sonra kayboluyorlar
Meðer Yaðmur yaðýnca siliniyormuþ izlerini
Belki bu yüzdendir bulamayýþým seni
Ama ben bulamayacaðýmý bilsemde
Yinede seni sevmekten vazgeçemiyorum



Pamuk ipliðine baðlý olsada umutlarým
Ucundan tutuyor tutunuyorum
Birgün sana kavuþmak için
Hayaller kuruyor,düþler kiralýyorum yüreðimden
Ve ne olursa olsun
Ne yaþanýrsa yaþansýn umurumda Deðil
Bu aþkýn sonu olmasada
Ben seni sevmeye devam edeceðim....

Mehmet aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın: