duvarımdaki tablonun izi

Odamýn duvarýnda aldýðýn hediyenin izi var hala
ayrýldýktan sonra ellerimle gözünün önünde kýrdýðým tablo
çok kýrýldýn biliyorum bende kýrýldým böyle býrakýp gitmene
aklýma geliyor tablodaki resim beþ yelkenli ikisi önce diger üçüde ikisinin arasýnda
o zaman anlamýstým aramýza soðukluk girecegini sallamamýþtým
sevmedigini söyledigin güne kadar
aðzýndan o kelimeler cýktýgý zaman kendimi bir sonsuzlugun içinde bulmustum
ses cýkarmadan gittim yanýndan o günden beri hep sustum sen geldikçe aklýma o günden beri ne aglayabildim ne de gülebildim
sadece kurtlanmýs iskembe gibi odamýn bir köþesinde durdum
resmin var cüzdanýmýn içinde arka tarafý cevrili bir türlü bakamýyorum sana
anca þiþenin dibini gördügümde bakýyorum bulanýk görünüyorsun
sahi ne zaman net oldun ki bana karsý ne zaman net birsey söyledin ki bana
sürekli bilmiyorumla yetindirdin beni
ha birþey daha duruyormu sana aldýgým kýrmýzý yazma
yazmayý koydugun sandýk
hiç mi gelmiyorum aklýna ya da hiç mi gelmek istemiyorsun bana
unuttun mu seni yagmurlu bir aksam sokak lambasýnýn altýnda öptügümü
seninle konusurken hecelerimin birbirine karýsýp kekeledigimi
ya da yaz kýþ demeden elinin soguklugunu bir nebze olsa ýsýtmaya calýstýgýmý
ben iki þeyden vazgeçmedim birincisi senden ikisicisi ise hayallerimden dedigim gibi
duvarýmdaki tablonun izi kaldý odamda birde yüregimdeki sýrtý dönmüþ sen

Sosyal Medyada Paylaşın: