En sevgiliye
Medineye varýp,huzura durdum,
Doyulmaz Muhammed,yüce nebiye.
Edep ile ona,selamý verdim,
Doyulmaz Muhammed,yüce nebiye.
Makber duvarýnda,ayet görmüþüm,
Edebin sýrrýna orda ermiþim,
Sesin yükselteni,hemen yermiþim,
Doyulmaz Muhammed,yüce nebiye.
Otuz iki yaþta,umreye gittim,
Rasulullah için,eridim bittim,
Manevi huzuru,burada tattým,
Doyulmaz Muhammed,yüce nebiye.
Kýrk vakit namazý,burada kýldým,
Rahmet ummanýna daldýkça daldým,
Ýnþallah buradan,sevaplar aldým,
Doyulmaz Muhammed,yüce nebiye.
Cennet-ül Bakide,babam yatýyor,
Onun firaký da,kalbe batýyor,
Kul Armaðan,bülbül gibi ötüyor,
Doyulmaz Muhammed,yüce nebiye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.