GARDAŞ
Tam gönül vuslata erdi diyorum,
Kaderim önüme duruyor GARDAÞ,
Rabbým muradýmý verdi diyorum,
Felek sillesini vuruyor GARDAÞ..
Ne zaman kötüden kaçmak istesem,
Þansýma bir kapý açmak istesem,
Bir kuþ olup yara uçmak istesem,
Bir kahpe kanadým kýrýyor GARDAÞ.
Yýllar yýlý çekip durdum amaný,
Ömrümün hep böyle geçti tamamý,
Desem kavuþmanýn þimdi zamaný,
Gurbet zembereði kuruyor GARDAÞ..
Taþ üstene bir taþ koyamýyorum,
ALLAH tan gelene kýyamýyorum,
Ben kimseye bir þey diyemiyorum,
Herkes benden hesap soruyor GARDAÞ.
Hep yoklukla sonu gelmez gediðin,
Kimseler sormadý nedir yediðin,
Çok çabuk geçiyor ömür dediðin,
Çile bana aðý örüyor GARDAÞ.
Havva dök desem de hüzün sýrmaný,
Kalmadý yüreðin þimdi dermaný,
Çýksa da bin defa vuslat fermaný,
Ömrüm son hesabý dürüyor GARDAÞ.
HAVVA KESKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.