kliþe bir istanbul iklimi gibi esiyordum yüreðimde sabah hüzünlü bulut,öðlen sýcak düþ, gece ay yüzü kadar mutlu an iþte bu sevginin gramercisiydim dilimle dilinin dil bilimcisiyimdim ayný sözcüklerin baðrýnda ayný ýþýnýn sevi baðýydýk ayný özlemin uðruna ayna olan içsel volkanýn baðýlýydýk ayný faydan baðlanýyordu içsel depremlerimiz ayný aþkýn ömrüydük
2… kýrmýzý hayallerinde durur, yeþil gözlerinle geçerdim aþkýn karþýsýna kalbinin bakireliðini verdiðin bu aþkýn ölümsüz aynasýnda taranýr umudum mahcubiyetin yürek çantasýnda taþýyordun özlemleri sözlerin ten renginde üþürdü sensiz sözcükler esmer gecenin, berrak yüzyýllýk umuduydun bir ýþýk kadardý aþk bir aþk kadardý ýþýðýn 3… seni tanýmadan çok bendim, çoktan bendim þimdi artýk, bir sen, bir de senden kalaným arafa rafýný kurmuþ üstbenlik kütüphanesisin þimdi yalnýzca sözlerinin maviliðini okuyorum þimdi sonsuzluðun þulesisin þimdi n’arýnýn aþka bal kavmiyim þimdi, tatlýlýðýnýn baðýmlý padiþahýyým þimdi , tahtýmý bahtýnýn sevilerinde kurdum þimdi, tutku sularýnýn aziziyim þimdi, yeþil gözlerinin bakýþ bahçývanýyým þimdi, beyaz sözlerinin kitap kokusuyum þimdi, senli hayatýn ömür müdaviyim þimdi, buzul yüreðimin þulesisin, çoðalýyoruz aþka
Sosyal Medyada Paylaşın:
kafiye34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.