Destanın Destanı

Çökmüþtü ufuklara, kara kara bulutlar,
Hasta adam dediler, almadýlar kaile.
Yangýnlarýn külünden, filiz verdi umutlar,
Vatanýmýn baðrýnda, göründü nurdan hale,
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’

Anzak ile Ýngiliz, bilse idi gelmezdi.
Mehmet’im birçoðunun, adlarýný bilmezdi,
Vatan aþký olmasa, binlerce can ölmezdi,
Eþlik etti bir yýldýz, al kandaki hilale,
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’

Ne Seyyid’dir sadece, ne Kýnalý Ali’dir,
Türk olanýn gözünde, vatan candan âlidir.
Bu savaþ; imanlarýn süngüleþmiþ halidir,
Hiç namahrem deðer mi, bize ait helale?
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’

Mantýk alamaz bunu, koskocaman bir ordu,
Nasýl oldu da böyle, Çanakkale’de durdu?
Haykýrdý Mehmetçiðim; “Burasý Türk’ün yurdu! ”
Tarih bile þaþýrdý, gördüðü bu ahvale,
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’

Ýster eskiden olsun, ister ise çok yakýn,
Var mý daha büyüðü? Hele þöyle bir bakýn!
Ey Türk oðlu! Ataný, asla unutma sakýn!
Bakmýyor musun hâlâ, bulunduðun þu hale?
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’

Bir daha gelmez deme, hep sendedir nazarý.
Çanakkale dediðin, adeta can pazarý.
Cennetten bir köþedir, þehitlerin mezarý,
Dedenin kokusudur, mezarýndaki lale,
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’

Ýlim ile irfanda, tam etmezsen rüsuhu,
Senden davacý olur, atalarýnýn ruhu.
Ancak böyle kovulur, ucubeler güruhu,
Yoksa sen de girersin, düþman gibi vebale,
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’

Dedelerin de sen de þehit oðlu þehittir,
Ezelden ebede dek, bu topraða aittir.
Hiç aklýndan çýkarma, buna Allah þahittir,
Okunan tüm ezanlar, elbet gider Bilal’e,
Kanla yazýldý destan, ’Geçilmez Çanakkale! ’
þair:
Mustafa Erkenekli

Sosyal Medyada Paylaşın: