saat kýrmýzýsýnda gezinirken özlemin makamý cebinde küf tutmuþ segah bir rüzgar sýzýyor gecenin avuçlarýndan. Renklerin týlsýmýný yitirmiþ ressamlarýn þaþkýn voltasýnda ve tuvale henüz vurulmamýþ fýrçanýn darbesinde saklý adýn.Þimdi kendine ninni söyleyen bir çocuk avuntusunda dem alýyor zaman ve damla damla düþüyor þehir suskun kalabalýðýna.Her sallanýþýnda hiç bir kelimenin namusuna iliþmeden ayrýlýða açan deprem çiçeði kalemim. yani mahcup ve bir o kadar kaçak ve göðsü Anadolu kadar bereketli bir kadýn hayalinde mevsim neredesin...
____huysuzlaþtý ellerim ne yana dönsem bilmiyorum bir ev düþledim bu vakit de nedensiz kaldýrým sohbetim / az(lýðým) parke taþlarý çiðnendi yine yüreðimin
yasemin kokuyor hasretin tutulmuyor akþam /sýðmýyor bir yere yüreðim göðüs kafesim çatladý çatlayacak vakit intihar mavisi kýrýk dökük dizeler savaþ meydanýnda vurulmuþ gibi ýrzýna geçilmemiþ bir tek kelime bile kalmamýþ bu daracýk kursakta
. .. …
bir þarký dolaþtý ayaklarýma / arsýzca ___________’’eylül’’ de gel’