SEN YOKSUN DİYE

Yýldýzlar kayýyordu akþam olmuþtu
Ýçimden dilek geçmedi sen yoksun diye
Herkez sað ölmemiþ yaþýyordu
Kýyamet koptu sandým sen yoksun diye

Bakmýyor artýk kahve gözlerin
Seviyorum demiyor gül dudaklarýn
Esmiyor rüzðar daðýlmýyor saçlarýn
Gül bahçem hazan sen yoksun diye

Aþkýnla yandým közüm soðumaz
Beden gezsede gönül yaþamaz
Bu derdi çekmeyen bilmez anlamaz
Bana herkez soruyor sen yoksun diye

Ayrýldýnda baþýna taçmý takýldý
Sanki benden iyi nasip mi çýktý
Gel dön gönül herþeyi unuttu
Bayram ederim kavuþtuk diye.../ama nafile

04 12 2007

Sosyal Medyada Paylaşın: