sýnama basma nasýrlarýma benim, vaz geçmem namümkünken, gitmelere deðilde ihtimallere mi kaldýn, martý vaz geçerse denizden.. kuþlar býrakýrsa ötüþmeyi, anneler terk ederse bebeklerini öpmeyi, su akmayý býrakýr, he birde Dünya dönmeyi... belki giderim bende...
erteledim kýþlarý üþümeyi ben... yazýn güneþe çýkýp terlemeyi.. acýkmadan yutmayacaðým hiç bir lokmayý,, ama yürek bu ya doyamaz ki...
pervaneler gibi yine koþar ataþa.. yanacaðýný bile bile.. çobanlar kaval çalar ya yanýk yanýk. koyun bile su içer sarhoþluktan, susadýðýndan deðil,
aþka dair yazýlacaksa bir kaç söz. mecale acz düþsede, kalem öper kelamdan sesizce. elif yazar,vav yazar, anne karnýnda yatan bebek misali, doðanýn korosu susarsa bende susarým,
maveraya yolculuk varsa giderim, bir yerden bir yere gitmekse amaç, bedenim gitmesede olur, kalmak ayný yerde durmaksa bedenen, ben burda olsamda ne fark eder.. kendim kaflarda gezerken,
dalgalar bulur getirirse denize attýðým cesedimi, giyer girerim iki metrelik kefenle iki metrelik kabre, sana söz, gideceksem ancak böyle olur gidiþim, sana söz, yapraklar döküldükçe topraðýma, damlalar düþsün üzerime, susadýkça hasretini içer, vuslatým olursun./ vuslatýn olurum./
yunus ça./
Sosyal Medyada Paylaşın:
maverayailkyolcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.