Sukutun girdabına mahkûm…

Sen özleyemem pek diyordun
Kâbuslarýn eþiðinde sabahlarken
Her halimde deðiþikliði yaþarken
Hislerime müdahale edemiyordun

Bazen unuttuðunu dahi düþündüm
Martýlarý seyrederken gece yazarken
Sukutun girdabýna mahkûm hayallerim
Gecenin karanlýk göðsünden besleniyordu

Daðlara yaslanýrken seyrettiðim bulutlar
Seni anlatýyordu, hayalinle yaþatýyordu
Hoyrat ellerin pençesinde makûs melalim
Gönül mevsimlerim senin sevdaný arýyordu

Kör kuyularýn da kuruyan umut bekleyiþleri
Ýklimleri deðiþtiren hercümerç hayallerim
Topraðýn þefkatini ararken yaðan yaðmurlar
Senden þarkýlar mýrýldanýyordu naðmelerinde

Sosyal Medyada Paylaşın: