VE SEN GİDİYORSUN..
Hüzündü belki gönülden gönüle akan
Yaþanmamýþ mutluluklarýn gölgesinde sýðýndýðýn
Yaralý bir yüreðin çýrpýnýþlarýnda
Soluklanacak bir limandý belkide aradýðýn
Gözyaþý adasýndan
Bir gün sessizce demir alarak hayal denizine açýldýðýn.
Ardýnda kopan fýrtýnaya aldýrmadan,
Piþmanlýk ve hüzündü sarýldýðýn.
Haberin yok,
Ve sen gidiyorsun..
Acýlardý belki gel_ gitlerde sürükleyen
Her geçen gün biraz daha sessizliðe mahkum eden.
Güneþi söndürdüðümüz son kadehte.
Korkulardý belki en saf duygularý dizginleyen,
Bir ömrü karanlýk sabahlarda çürütmeye yeltenen.
Acý bir esaretin eþiðinde,
Kelepçeler vurulmuþtu yüreðine, özgürlük vaad ederken.
Haberin yok
Ve sen gidiyorsun.
Hayallerde kalan bir kaç cümle cebinde,
Elinde kýrýk bir ayna yüreðini parçalayan
Ve hala sakladýðýn hüzün gözlerinde.
Kaybetmemek adýna dökemediðin göz yaþýnda saklý bir hatýra
Haberin yok,
Ve sen gidiyorsun.
Rotanda aþk var kaptan!
Lodos seni elbet bir gün deniz kýzýna getirecek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yasemin Şatoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.