Mevlâ’yý seversen otur yanýma
Derdimi diyeyim gel böyle böyle.
Bu yük aðýr gelir garip canýma
Dost isen derdimi böl böyle böyle.
Doðarken düþmüþüz kader aðýna
Âþýklar ermezmiþ vuslat çaðýna
Dünyada insanýn gönül baðýna
Esermiþ sam denen yel böyle böyle.
Gençliðe güvendik kuþ oldu uçtu
Dost diye sýðýndýk yarayý açtý
Ardýndan koþtukça mutluluk kaçtý
Hep yokuþa sardý yol böyle böyle.
ALLAH Ayýrmasýn doðru yolundan
Dertsiz ne bilir ki dertli halinden
Yaprak ayrýlýrsa kendi dalýndan
Süpürür götürür sel böyle böyle.
Sevgiler sahteymiþ, dostluklar yalan
Gün guruba yakýn hayaller talan
Tutunduðu dallar elinde kalan
Var mý benim gibi kul böyle böyle.
Ne Ýsa’ya ne Musa’ya yaradým
Dünya benden ben dünyadan ýradým
Kýyamete kaldý benim muradým
Kader böyle imiþ hal böyle böyle.
Ýsmail GÜL