sen giderken kapattým tüm gönül pencerelerimi ardýna kadar sana þahitlik yapmýþtý þýracý gidiþinin dönüþü adýna senin yerine geri geleceðinin sözünü vermiþti bana sütte leke yok misali olsanda sarýmtýrak renkteydin aslýnda gökkuþaðý renkleri saçsanda aslýn siyah beyaz renkteydi bahar havasý versede yüreðin anlamadý sessizlik fýrtýna öncesiydi.
ayla güneþ gibi fikrin ve zikrin farklýydý ay parlaklýðýn ne yolumu aydýnlatabildi güneþin ne ýsýtmayý becerebildi yýldýzlarýn hep çok ama o kadarda uzaktaydý.
ben sana ne kadar yakýnsam sen bir o kadar uzaktýn geceleri sarhoþ adam misali sarmaþ dolaþ sabah gün aydýnlýðýnda iki yabancý ayrý bir piþmanlýk ayrý bir insan ben yokmuþum gibi hayatýnda olma edasý þarap tadýmýydý seni bana yaklaþtýran yazýk duygularý belli olmayan bir adam dimdik ayakta duramayan ve hislerini söyleyemeyen bu muydun sen benmi yanýldým yoksa yanýlan senmiydin.
bir sýkýmlýk caným var zaten bir avuçluk umudum sen giderken aldýn yanýna canýmý ,umudumu kaldým tek baþýma umutsuz cansýz sensiz en iyisi uyu güzel ______________yalnýzlýðýn koynunda.
kardelen_-3372 þengül erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen_-3372 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.