-boyacý!.....
nedense hoþlanmazdý bu laftan,
ama dilini ýsýrýr korkardý gaftan,
içerden çýkmýþtý yararlanýp aftan,
rýzkýn adý olmuþtu artýk boyacý,
Rüstem’den sandýðý ödünç almýþtý,
oysa çýkarken ne planlar yapmýþtý,
kapýlar bir bir yüzene kapanmýþtý,
kaderine böyle razý oldu boyacý,
çamurlu, yýrtýk ayýrmazdý hiçbirini,
cila bitince önce silerdi alýn terini,
boyamak yetmez bir de alýrdý kirini,
ne yapsýn sabýrdan dönemezdi boyacý
ekmek kapýsý tahta sandýk kýl fýrça,
arada gençliðine giderdi daldýkça,
piþman olalý geçmiþti zaman oldukça,
güneþ batýnca döner evine boyacý,
evde yolunu, elini bekleyenler vardý,
sevdiklerini görmeyi kar sayardý,
gerekirse tüm dünyayý da boyardý,
ver abi ötekini de boyasýn boyacý,
bdiler190240Nis12
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.