dalgalar gömdüm kumsala martýlarýn aðýtýydý sana son veda
yüreðimde çýðýrtkan kuþ sesi sesimin sustuðu mezarlýða gömdüm seni ardýndan gitmeyi ertelediðim yollar yorgun bir akþamý aðarýrken koynumda esrik bir masada terk ettim sana sevgilim deyiþimi
penceremde bakýþlarýmýzý yýkadýðýmýz yaðmurlar arama gözlerimde mana nefesimde kan gölü bir mevsim ürpertisi var
bakma denize derin derin boðulmak için daha çok erken
ayrýlýk deme deme yüreðime gitmeye sözlü deðil bu akþam ne de bende aþka ayrýlýk yazacak kadar cesur yürek var kalmayý erteleme bu gece cayar aklým çýldýrýr çekilecekse kaleme aþk için bir kaç militan sözcük hiç kýþ olmadýysa yüreðin anlamazsýn þiir olup akmayý anlayamazsýn titremeden üþümeyi bekle bekle daha gitmeler için çok erken
bu mevsimde sus kanasýn kýþ yarýna imkansýz sýnandým terk ettiðin kadar terk edil güz karanlýk bir gün ortasýnda sararan yapraklar hiç düþünmedim aðladýðým gecede doðduðumu terk edildiðim sahilde gömüldüðümü vazgeçtim vazgeçtim sana hýçkýrýk olacaksa tebessümüm bata çýka kaç kere çaðýrdým seni aþk ol aþk ol aþk ol ve sen gelmeyeceðin kadar uzaklaþtýrýrsan bakýþlarýný yemin olsun eteklerimde taþýyacaðým gökyüzünün kuytusuna mezarýmý
Nefesiyle þiirime hayat veren Sebahat Üstademe sonsuz saygýlarýmý sunuyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
lemide Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.