BABACIĞIM ŞUBAT YİNE YOKLUĞUN KADAR SOĞUKTU
KNİSK
BABACIĞIM ŞUBAT YİNE YOKLUĞUN KADAR SOĞUKTU
Mevsim takvimlerde kýþ , aylardan þubat
Þubatýn on altýsý yani
Bu sene gene hatýrladýk be babacýðým seni
Daha dün gibi duruyor hatýran ve hayalin
Unutmak ne mümkün..
Elde deðil , unutulmuyor ki
Rakamlarýn hiç önemi yok artýk
Yokluðunun bu kadar kýymetleneceðini
Varlýðýnda bilememiþtik doðrusu
Hatta her birimizin hayatýný bu kadar etkileyeceðini de
Elbette yoktan var olduysa
Var olanda yok olacak doðasý gereði
Demem o ki yani
Yok olurken beklenmedik bir hayat
Gün yine doðuyor
Gül yine açýyor biten bir ömre inat
Kimse deðiþtiremiyor bu kanunu
O kanun ki tanrý buyruðu
Yaratandan baþka kimseden emir almýyor tabiat
Doðru olan da bu elbet
Aslýnda hüznümüz ve de üzüntümüz
Ne biten bir güne
Nede zamansýz biten bir ömrün acýsýna
Yani demem o ki;
Ýnsanoðlunun çaresizliðine
Baþlamadan biten bir hayata
Ve henüz yaþanmamýþ nice umudun sancýsýna
Daha çok da
Mutluluðu henüz tatmamýþ bir sevdaya öykünürüz
Yani bu manada
Hani deseler de ;
“acý patlýcaný kýraðý çalmaz..” diye
Yok yok vallahi
Hiçte öyle deðilmiþ madalyonun diðer yüzü
Yaþananlarý görüyor da insan
Acý patlýcaný da ,
Henüz açmakta olan tatlý caný da
Öyle bir çalýyor ki zaman denen cadý
Ne sevgisi kalýyor vefasýzýn
Nede sevgisinin o doyulmaz tadý
Hani zemheride dona çekmiþ ayaz misali
Bir varmýþ bir yokmuþ olurken yaþananlar
Sabahýn seherinde gün görmüþ kýraðý sanki
Ecel denen murat öyle bir alýyor ki
Ateþ düþtüðü yeri
Ama acýsý her yeri yakýyor inan
Sen istediðin kadar saçýný baþýný yol
Ýstediðin kadar feryadý figan eyle
“ Ecel gelmiþ can mý dayanýr..” misali
Anlayacaðýn Azrail in akrabasý olmuyor yani
Öyle ki umurunda deðil sevdiðin, sevildiðin
Ne soruyor kimi kimsesi var mý
Ne bakýyor alýnan can kýz mý oðlan mý
Camide o son dua yeri musalla taþýna
Ve bakmadan genç ihtiyar yaþýna
Aðýt ve acý içinde koyuyorlar da bedeni
Ve soruyor ya hoca efendi;
“Hakkýnýzý helal ediyor musunuz mevtaya..”
Adet üzere el cevap
Helal olsun…helal olsun
Sonra omuzlarda salaca
Tutuluyor kabristan yolu tüm sevenlerce
Kabristanda taze toprak bir mezar
Mezarýn etrafý ana baba eþ dostla dolar
Baþ ucuna dikiliyor da bir taþ
Günah ve sevaplarýyla baþ baþa
Býrakýp dönüyor tüm sevenler
Dönüyor oðul kýz, bacý kardeþ
Alýyor ve vermiyor üstelik
Aldýklarýný o kara toprak denen höllük
Saçýný baþýný yolman
Yanman yakýlman nafile
Ne giden geri geliyor bunca yýl
Nede gelen direniyor gitmemek için ölüme
KAÞÝF KANÝ ERTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.