Annemin ilk anlattýðý yýllarý , Küçük leðenimde yýkýyorum . Tahta mandallar deðiþti sadece , Plastikle çamaþýrlarý asýyorum .
Bazen bir þarký gelir aklýma , Bazen bir iki dize . Þair adam olmak kolay deðil , Þiirlerimi sabunla yýkýyorum .
Bir kaþýk ,bir çatal . Býçak kötü þeyleri hatýrlatýr . Kan kardeþi yýllarýmý özleyerek , Zeytin yaðýna ekmek batýrýyorum .
Yatak altý pantalon ütülerim . Gömlek ütüsüz diye kazak giyerim . Alýþýr insan yeni hayatýna , Güne merhaba ile baþlamýþsa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.