bugün yoktun... ve ben önceden de olduðu gibi aðýrlaþmadan kalbim gözlerim ýslanmadan ve baðrýmdaki o sýzý olmadan yaþadým bu günü
dedim ya bir kabustu sanki
nerede baþladý bu düþ hangi gece hangi uykuda hangi uçuruma düþüyordumda aman diledim senden,el uzattým bilmiyorum... hangi rüyaya daldýmda haykýrarak uyandým böyle kan ter içinde-yorgun-
yüzündeki hangi serap kandýrdý da beni býraktým bildiðim yolu bilmiyorum...
neydi bu karanlýk nasýl çýkýlýrdý bir yol var mýydý bulabilir miydim???
oldu iþte ýþýk göründü -uzakta olsa da-
þimdi sabýr zamaný tekrar týrnaklarýmla açma zamaný ýþýða giden bu yolu elbette yorulurum ama koþma zamaný
þimdi aðlamak çare deðil gülme zamaný....
Sosyal Medyada Paylaşın:
aşikar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.