ANNEM

Yine bulutlar çoktu goz yasima
içimde bilmedigim bir demrem var
sanki sokaklar yikilmis basima
Tut ellerimden kaldir beni annem

Bu gurbet elde yoklugun çok zor
Sanki gunessiz gokyuzu gibiyim
Kanadi kirik bir kus gibiyim
Gel su kanatlarimi sar annem

Simdi senden uzaklarda yasiyorum
Hep yoklugunun kokusu burnumda
Sensizligin bir saati bile zorgelirken
Seni gormeyeli seneler oldu annem

Oyle ozledimki seni annem
Sigmiyor hasretin hiç bir yerime
Içimde sensizligin firtinasi
Son bahar yagmurlari gibi annem

Buyudum kocaman adam oldum
Ama içimde hiç buyumeyen
Hep aglayan bir çocuk var
Oyle çok ozlemiski seni annemmm...


Erhan Ay


Sosyal Medyada Paylaşın: