RUHUNU YORDUN
sülükler toplanmýþ emer kanýný,
var elden gidince yakar canýný,
soysuza harcadýn her imkanýný,
ellisinden sonra yol verdi sana.
kýrýlmaz sandýðýn dallarýn vardý,
has bahçe içinde güllerin vardý,
muhabbeti saran kollarýn vardý,
zalimler gülmeyi çok gördü sana.
karýnca misali didindin durdun,
bedenin incidi ruhunu yordun,
nice emeklerle bir yuva kurdun,
yýkýldý duvarýn sel vurdu sana.
kýrk yýllýk dostlarýn ele karýþtý,
kim çabuk yýkarým diye uðraþtý,
asabýn bozuldu sabýrýn taþtý,
yaþamak ölümden zor oldu sana.
cevdet altay
17.02.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.