Ben dediysem bencil sanmayýn sakýn Beni biraz olsun anlatmak derdim Yaþadýklarým var burada bakýn Bu yüzden þiire bu adý verdim
Dost bildiðim herkese gönlümü araladým Döktüm içindekini, dertlerimi andým ben Ne dosta kem söz dedim, ne yürek yaraladým Elbet hatam olmuþtur nihayet bir candým ben
Bazen sessiz sakindim bazen dellenip azdým Eller kepçelerle ben iðneyle kuyu kazdým Þiiri anýmsatan bir iki dörtlük yazdým Biraz iltifat gördüm þair oldum sandým ben
Elimde tutamadým azalttým hep çoðumu Dostlarýmla paylaþtým bütün varým yoðumu Öyle darbe yedim ki þaþtým Batý, Doðu’mu Yýlan deðildim ama tatlý dile kandým ben
Gün oldu Zeytin- Ekmek, gün oldu kebap yedim Bazý gün tabaðýnda süt bulamadý Kedim Ama her seferinde ’Allah’a þükür’ dedim Öyle zaman oldu ki suya Ekmek bandým ben
Birine dost dediysem gönlümden silemedim Hiç kimsenin hakkýnda kötülük dilemedim Ama bazen dostumu, düþmaný bilemedim Kullanýlýp atýldým, iþte buna yandým ben
04.12.2007
. Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.