gidiyorsun öyle mi aþk bitti mi
uyduruk pembe repliklerle geleceksin kapýma...
tenimde uyuttum teninin yakýþýný
dudaklarýmýn kýyýsýnda ilk öpüþün sýcaklýðýný
git...
ihanet kesiði
soðuk duvarlara sinmiþ gölgelerde kapanmaz yara...
adalardan göksuya uzanan
kuþ uçumu yolda yönsüz pusulasýz o martý kayýp þimdi
bu kasaba ölüm kadar sesiz
matem kuþanmýþ koca dað kýzýllarýný giyerken göksu
boþ iki bardak devrilmiþ bir þiþe
peçetede çilek kýrmýzýsý rujundan kalma masum leke
yorgun çýnarýn gövdesine kazýnmýþ
yosun tutmuþ biz artýðý iki sessiz büyük harf...
git hadi...
üþüyor
tenini yüzünü gözlerini kaybetmiþ
gamzelerinin çukurundan düþüp verandanýn sacaðýna tutunmuþ
o eski gülüþ...
git artýk
aldýrma ardýnda kalan bir avuç sefil düþ
soluðundan kör býcakla yüzülüp atýlmýþ titreyen öksüz bir yudum nefes...
özlemlerim avunur
avuçlarýma çivilenmiþ sen dilenmiþ bir yýðýn aminlerle
vasati iki kelime kadar gidebilirsin benden uzaða
geliþin satýr baþý yapmýþ anlasana...
bitti dediðin yerden yeþemedik mi
gidiþlerinin buz kesmiþ zemheri ayazýnda defalarca...
sadece
bir sessiz harf kadar uzaða gidebilirsin git hadi...
Hasan ODABAÞI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.