bu ilk þiir deðil ardýndan bir çocuk kadar masum bir cellat kadar zalim gözlerine yazýlan...
gözlerin ki; yitik bir kentin sokaklarý gibidir, örselenmiþ yürüdükçe canýmý acýtýr dökülen ceviz yapraklarý rüzgar bir hýþýmla geçer saçlarýnýn kokusunu getirir o an ölüm öyle büyük bir özlemdir ki içimde anlatamam... Sosyal Medyada Paylaşın:
ZEZE ÖLDÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.