Bu günde uyandým yalnýzlýðýmla Gecenin sensiz karanlýk koynundan Bu sabahta konuþtum senin yerine aynalarla Yardým istemedim ilk defa Sana uçabilmek için kanatlý dostlarýmdan
Biliyorum; özlemin kan gibi akýyor gönlüme Yokluðun taþ gibi oturuyor yüreðime Ama boþuna bekleme Son bir kez bakabilmek için yüzüme Yakarým, sýkarým, acýmam hiç bedenime
Bir zamanlar yazdým buðulanmýþ camlara adýný Sensiz geceler zindan olurdu, geceler kördüðüm Sýðdýramazdým boþ yüreðime, çaðlayan aþkýný Resimlerde bile gözlerinde gökkuþaðýný gördüðüm Huzurlu artýk bu yaþlý çýnar, unuttu senin varlýðýný
Güzel yaþlý gözlerin yollarýmý boþana bekler Sen artýk rahat uyu geceleri, düþünme beni Hiç umutlanma, elbet döner diye bir gün geri Gün gelirde unutur sanma, her þey bir günde biter Bekleme sen boþuna, baþka limanda artýk Ömer…
yalnýzlýða uyanan çýnar
15.02.2013- 03.30 Ömer Sabri Kurþun Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Sabri KURŞUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.