İPİN UCU...
Ne oldu sana böyle? Nerede dirayetin?
Ayýlmazsan bitirir bu telaþýn arkadaþ
Düþünce mecrasýnca her ne ise niyetin
Kaderine götürür; düþün taþýn arkadaþ!
Sahi, hangi sapakta pusulayý þaþýrdýn?
Canýnla bir cananý yanlýþ yola düþürdün!
Karda, kýþta, savaþta hep sýrtýnda taþýrdýn!
Hani canýn verdiðin can yoldaþýn arkadaþ?
Ardý sýra koþarken sözde medeni çaðýn
Çirkefine bulanmýþ yerin yurdun otaðýn
Ýþte, geldiðin nokta; dumur olmuþ bir yýðýn!
Nerede kaldý vakur o duruþun arkadaþ?
Üstü baþý periþan kendinden hazzetmeyen
Meczuplara dönmüþsün sözü para etmeyen.
Bir suçlu arýyorsan gövdesine yetmeyen
Ve ona hükmetmeyen dertli baþýn arkadaþ!
“Ýpin ucu...” diyorsun, oysaki, "Atý Alan..."
Þöyle bir bak çevrene sözümün nesi yalan?
Teselli arýyorsan gururunla oyalan!
Oysa çoktan dikilmiþ mezar taþýn arkadaþ!
23.03.2011
12.08.2011
Salih ERDEM / AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.