Sevmediðim birine, seviyorum demedim,
Birini severken karþýlýðýný beklemedim
Dostluðuma deðer biçmedim,
Sevgime hiçbir zaman sýnýr çizmedim
Sevdiysem sonuna kadar gittim,
Bitirdiysem öldürse de
Hasreti, geriye dönmedim.
Bazen çok kýrýldým, belki de kýrdým
Hata insana mahsustur dedim
Affettim, af diledim
Kimileri birden fazla kýrdýlar kalbimi
Ben onlarý yinede affettim.
Onlar belki beni saflýkla yargýladýlar
Belki de içten içe sinsice güldüler
Asýl unuttuklarý þuydu ben aldanmadým
Aldanan her zaman kendileri oldular
Bunu anlayamadýlar.
Ýnsan kaybýnýn ne olduðu bilemedikleri için
Kaybetmek onlar için
Bir alýþkanlýk haline geldiði için
Oysa ben hiç insan kaybetmedim
Sadece zamaný geldiðinde,
Vazgeçmeyi bildim, o kadar
Ýþte bu yüzden
Kötü gönüllerin kahpeliði asla koymadý bana..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.