Çayýrda oturmuþ güneþleniyordum ben, Deðiþik bir ses iþittim, dereden gelen. Bu seste bir tuhaflýk sezmiþtim doðrusu, Uzanýp baktým ki, bu bir karga yavrusu. Çalýya takýlmýþtý, atýyordu çýðlýk, Kurtarayým dedim, ölmedi ya insanlýk? Yanýna yaklaþýrken, annesi olmalý, Feryada baþladý, sallanýyordu dalý. Bir anda nerden geldiðini anlamadým, Yüzlerce karga ile çevrildi etrafým. Her birisi canhýraþ feryatlar ederek, Anneye veriyorlardý topluca destek. Kimisi bana doðru yapýyordu pike, Kimi yavruya koþuyordu seke seke. Yavruya zarar vereceðimi sanarak, Annenin feryadýyla baþlamýþtý atak. Kargalarýn hücumundan ürperdim, yýldým, Yavruya yavaþça yaklaþtým, adým adým. Feryat ederek kafama gözüme çarpan, Yüzlerce destekçi kargaya aldýrmadan, Kurtarýp býraktým, hemen çýktýlar sahip, Bilmezdim bunlarý; geçerdim karga deyip. Birden dünyada mazlumlarý hatýrladým, Ben de insaným, müslümandý benim adým. Keþmir’de, Bosna’da, Çin’de, Çeçenistan’da, Türkistan’da, Filistinde, Afganistan’da, Irakta, Moro’da, Eritrede, Rusya’da, Ýsrail’de, Somali’de, bütün dünyada, Ýnsana yapýlan bunca zulüm, iþkence, Dur durak da yok, sürüyor her gün her gece. Ben çok rahatým þimdilik, dokunan yok ya, Hiç düþünmedim ki, umurumda mý dünya? Yazýk bana, karga kadar bile deðilim, Sahip çýkmadým insanlýða. Elim dilim Baþka þeyle meþgul, iþitmedim çýðlýðý. Kargadan mý öðrenecektim insanlýðý? Müslümanlýðýmla ederim hep iftihar, Vurdumduymazlýksa zulmün önünü açar. Uyanýk mýyým, yoksa gördüðüm rüya mý? Bir küçük karga deðiþtirdi tüm dünyamý...
13.09.2004 Sosyal Medyada Paylaşın:
ekremsama Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.