YOL/a yolcu gerek yolcu/ya YOL gene

uryan eyledin OL hasretinle
vurulmus yollarini gozlerim
gel efendim..ugra gel hele
OL gonul kusu can cevherim
yol OL insanlik yolunu beklerim
,
donmedim evel ahir sensin OL sen olacaksin
meyli muhabbetli canlara yol bir yol sancaksin
sancak sancak suruldu goç eyledi gonuller kadim mekàninda
yanar yakilir surulurum Làkin yol yolunu gozlerim pir-u pak/sin
,
dunden gune..yozlar yobazlar çoktan çok çogaldilar
had bilmez ar ile...edep edinmez hàyà tanimaz oldular
hurafeci kelek donek denek duskunler yolunu sasirdilar
hayret demeden siz pir/im gayret diyeyim is sah-i merdana dustu
,
paralel paralel kalkti bend soktu kaleler yiktilar yara yara
mayasi bozuk sutu yozluk haricileri yol yolunda kira kira
sah dédiler pir idi sah dédiler mursît idi sah-i/na sarilanlar
dort goz ile yol..dort el ile ..el bel dil diyen OL pir/ini bekler bu ara gene
,
yol bozdular yolcu vurdular emek hak insan diyeni yolda koydular
yetmedi surgun-zindan yetmedi daragacina çekti soysuz alçaklar
irfàn toz buz oldu ikràr bozuldu yol erkàn gitti sozde kaldi dogrular
yola yolcudur dunden gune hàlà yol OL insanlik yolunu nefesini bekler dene dene
,
varip birlik olalim emek hak insan insanlik diyelim dér kalem tutmus yazar
gelin canlar cànà can yola YOL diyelim yozYobazdir sigSatilir pazar pazar
kader taktir diyen emekSomuren kan emicidir usagi yavsagi ile azmis azar
dort yan dunyada dura-vura geldik cehalet-caniyi yenip gelelim yoldaslar yol için gene
*

Þair Metin Demirkaya
Sosyal Medyada Paylaşın: