On dört þubat bugün derken gözlerinde yaþlar
Mor halkalar deðil makyaj patlamýþta kaþlar
Suskun kadýn, ve suçluymuþ sanki baþ önünde
Düþtümde der utangaç,
Yangýlarýn gününde
Gün sevgiler günüymüþ
Herkes de çok mu mutlu
Al armaðan ve ver derler, günde bil ki kutlu
Þiddet görür kadýn, namus derler de öldürürler
Bir günde sevgi vermek
Sanýr ki güldürürler
Maðdur kadýn ve eksik etek budur düþünce
Maldýr ve mülk sahip erkek kullanýr gönlünce
Gün sevgiler günüymüþ
Herkes de çok mu mutlu
Al armaðan ve ver derler, günde bil ki kutlu
Bilsen amaç tüketmek
Sevmek pazarda olmaz
Pýrlanta olsa altýnlar konsa sevgi dolmaz
Sevmek emek, yürek ister her zaman, yorulmaz
Bir çaðlayan akar durmaz, öz ve can durulmaz
Gün sevgiler günüymüþ
Herkes de çok mu mutlu
Al armaðan ve ver derler, günde bil ki kutlu
Mef’ û lü / fâ i lâ tün / mef’ û lü / fâ i lâ tün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.