Alfabeyi yorarak verdiði vaadini, Yani demem þudur ki; yormasýn neye yarar. “Ben” diye kuruyormuþ yirmi dört saatini, Yani demem þudur ki kurmasýn neye yarar…
Ben çekildim yolundan fakat ufku karardý, Evladýn anasýný arar gibi arardý, Bir saniye yok olsam ele-güne sorardý, Yani demem þudur ki; sormasýn neye yarar.
Bize ne oldu böyle her þey tersine döndü, Susunca konuþturan gözlerin feri söndü, Ölümüne yanýmda gelip durduðu gündü, Yani demem þudur ki; durmasýn neye yarar…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.