bazen dalgalarýn gece yarýsý sessizliðinde bazen de bir Zeki Müren þarkýsýnda bulurum seni, adýný bilmediðim sokaklarda seni düþlemeyi özlüyorum seni seviyorum gülen kadýn.
yollar dolusu bakýþlarýn, geceler boyu düþlerin doldurdu yaþadýðým kentleri, Bodrum,Batman,Mardin,Ýstanbul.... her tren her otobüs seni alýr benden, nereye baksam gülüþün tutuklar beni, her sokakta senden izler, en çok da yalnýzlýðýmda çoðalýrsýn, ve nedensiz gülüþlerim çoðaldýkça,kendimden sana kaçarým, gözlerindeki tebessümden kaçmak öyle zor ki...
içimde ölen baharlarýn gözyaþlarýna dokun, aþk; sevinçlerin ikiz doðmasýymýþ, gülen gözlerinde yaþayýnca anladým... gülen kadýn; bir ömür aþksýz nasýl yaþanýr bilir misin? saçlarý aðarmýþ yýllar, bahar yoksulu mevsimler, ve hüzün sokaðýnda yitirdiðim susmalar,þiirler...
senden önce gözlerimde ne mevsimler öldü, en çok da baharlar... temmuz sýcaðýnda üþümelerimi saymýyorum öyle yorgunum ki, gözlerinde þarktan garba yolculuklar yapabilirim...
gülüþün bu kenti dolduracak kadar þiirdi, iyi ki gözgöze geldi yüreklerimiz o ekim akþamý, adresi deðiþti düþlerimin, tebessümler dolusu mutluyum...
saçlarýmýzýn gölgesi Bodrum mavisinde yýkanýrken, dumaný üstünde bir kahveyi gözlerinde yudumlamak, ve begonvil kokulu kent aþka koþarken, gülüþünle demlenen sýcacýk bir çay, uzun uzun konuþsan ben dinlesem...
az sözle çok þey anlatamam; þair deðilim ben. konuþtukça çýplak kalýrým gözlerinde, gözlerine yakalanmaktan korkuyorum, ve seni kaybetmekten... içimdeki þiiri dirilten kadýn, gözlerindeki gülüþe yakalanmadan gitmeliyim, gitmeliyim içimdeki sen üþümeden...
Gülen Kadýn, gözlerimin kalabalýk sevinci, gökkuþaðý bakýþlarýn, içime çaðlayan gibi akýyor, su sesi gibi sabýrsýn, canýmýn içi sýrýlsýklam.! b/akýþlarýný k/adýn gibi seviyorum...
anla/yaným, su bakýþlý zarif kadýn, ç/aðlayaným... ah þimdi burda olmalýydýn, seni beklerken gözlerime yaþam dolmalýydý, kalp atýþlarýmý tüm kent duyarken, gözyaþlarýný öpmeliydim...
SEN GÜLERSEN; Kýzýldeniz avuçlarýma sýðar, sen gülersen, Akdeniz Çukurovaya akar,aþk ve bereket yaðar Toroslara! sen gülersen, Dicle, Hasankeyfi unutur Meriç, yataðýný þaþýrýr sen gülersen; iki CAN ve binlerce ÞÝÝR dirilir...
Ýbrahim EROÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.