Kader yine aðlarýný kötü ördü üzerime, Yarýn gün nasýl olur, Gece nasýl çöker içime bilinmez, Ayrýlýk þimdi menzil de!..Kapýsýna karargah kurmuþum.. Hani ayrýlýðý yasaklayýp yok demiþtik, Ve binlerce kez göz göze gelip, And içercesine bakýþmýþtýk!...Þimdi ne oldu böyle?... Karabasanlar etrafýmýz da sanki, Her yer kapkaranlýk,ýþýk sýzmamacasýna zifiri, Senli, benli geceler de yok,SEN YOKSUN SEN... Artýk hiç bir þeyin anlamý da yok... Oysa ki gözlerin de tutuklanmýþ, Dudaklarýn da sorgulanmýþ, Yüreðin de yargýlanýp,Bedenine hapsetmiþtin!... ÞÝMDÝ AZAT ETMEK NÝYE?... --------TUANA ÇELÝK-----------
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tuana Çelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.