Baþka bambaþka bir gökyüzü uzanýyor þimdi ayaklarýmýn ucunda adeta tepetaklak devran bütün sesler susmuþ bütün acýlar dinmiþ gibi daha dün dönerken dünya bugün süresiz durmuþ gibi bulut bulutluðunu unutmuþ gülümsüyor güneþ güneþliðini unutmus serinletiyor sanki bütün aðýzlar lal bütün gözler kör tek Yüreðimin sesi var konuþan tek kanýmýn akýþý
bugün dünden kalan ama dünden güçlü bugün yarýna gebe biliyorum kendinden büyük olacak doðuracaðý bugün biraz þaþkýn saatler yine biliyorum dünden çok yarýndan alacaðý
belki zerre zerre akacak zaman ve vuslat taþýyacak ellerime ah bilmiyorsun ramak kaldý adýn pelesenk hem yüreðime hem dillerime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessiz71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.