Mustafa Burhaniyeliye
Bana ilham veren, burhaný ozan,
Ne yazýk ki madde, arayý bozan,
Baðýmýz virandýr, bahçemiz hozan,
---Þýra kaynatana sözüm yok benim.
---Bahçelerim baðým, üzüm yok benim,
Bilmezler davamý, sandýlar hýrdý,
Denmiyordu derdim, o bende sýrdý,
Doðrultmak isteyen, illa ki kýrdý,
---Kalbimi burana sözüm yok benim,
---Hep eðri yaþadým, düzüm yok benim,
Çepeçevre sarmýþ acýlý hýþým,
Ýçsel cehennemi, sakladý dýþým,
Baþým Erciyes’tir, he zaman kýþým,
---Cennette olana sözüm yok benim,
---Ýlkbaharým, yazým, güzüm yok benim.
Çok sözüm var amma, dinleyenim yok,
Gönül tellerimle inleyenim yok,
Mücrimce yaþarým bilmeyenim yok,
---Vefalý dostlara sözüm yok benim,
---Kimsenin hakkýnda gözüm yok benim.
Cepler delik deþik, eller seyirci,
Biz devrin kendisi, onlar devirci,
Ruhumdan anlamaz ruhu nevir’ci,
---Azrail’e bile sözüm yok benim.
---Ölmeden aþkýma çözüm yok benim
Bir kez beli dedim, deðiþmez andým,
Ne aþkým tükendi, ne aþka kandým,
Sevda çöllerinde Leyla’ya yandým,
---Kerem’e Aslý’ya sözüm yok benim,
---Kül olmuþum artýk, közüm yok benim,
Tek birden tevhitle almýþýz ferman,
Derdimin içinde gizlidir derman,
Ýyiyi kötüyü yapmýþýz harman,
---Nodullu mesese sözüm yok benim.
---Hep eðri yaþadým, düzüm yok benim,
Kýyamet de ne ki, çok geldi geçti,
Canýmýz eceli ölmeden içti,
Ýdris Nebi geldi hüllemi biçti,
---Bunu bilmeyene sözüm yok benim.
---Küllisi Hak oldu cüzüm yok benim,
Yaralý yârinden almýþ yarayý,
Ona mesken olmuþ gönül sarayý,
Ben mihnet yüzünden açmam arayý,
---Ben kulum þahýma, sözüm yok benim.
---Özüne dalalý, özüm yok benim,
Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.