fýrtýnalar var sessiz yüreðimde çölden esen rüzgarla üsütme üstüme gelen hýrçýn dalgalar dalgalar sert vurdukça yüreðimin kýyýsýna nasýlda acýtmakta
hazan yapraklarým tek tek düþtü dalýndan zamaný gelmeden bekleyemedim bekletemedim dur diyemedim savruluþuna engel olamadým ellerim küçüktü yetiþemedim ardýndan yakalamak için
düþen yapraklarýmýn üzerine beyaz kar taneleri kaplamýþ nasýlda üþütür beni
kuyruklu yýldýzýn kuyruðuna takýlmýþ umutlarým yakalayamadým kayýpda gitti avuçlarýmdan yastayýz ben ve yoldaþlarýmla birlikte bulutlarýn gözü yaþlý dinmedi aðladýlar gündüz gece güneþ isyanda doðmaz küstü hayata yüreðim gibi karalarý baðlamýþ oda
ben þimdi yoldaþým olan dert yüklü yalnýzlýðýmla uyurum sessiz ve usulca olurya yolunu þaþýrýrda yolu benim yanýma düþerse bu bahtsýz kaderimle uyanýrým belki bir gün _____________________bende umutla .
kardelen_-3372 þengül erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kardelen_-3372 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.