SEN HAKLIYDIN ASLINDA
Hani demiþtin ya bana
Yokluðum da çýrpýnýrsýn bir kuþ gibi
Yüreðin buz tutar üþür ruhun
Yalnýz yapamazsýn donar bedenin
Sen haklýydýn aslýnda
Yaðmur yaðýyor ben yalnýzlýðýmda üþüyorum
Yürüyorum karalýk sokaklarda
Çýkmýyorsun aklýmdan…..
Derleyip toplayýp umutlarýmý
Çalarken yasak hayallerimi ve gençliðimi
Sen giderken de haklýydýn aslýnda
Gel gör ki yürek bu söz dinlemez
Bir türlü durulmaz akýllanýp uslanmaz
Ýçimde gizli gizli söyleyemediklerim
Bitti demiþtin ya bana sen haklýydýn aslýnda
Bu kapýnýn ardýnda þimdi bir sen birde ben varým
Oysa ben bir kapý açmýþtým ikimize sevgimize
Çok caným yanýyor çok, neydi bize bedel ödeten
Hüzün dalgalarýyla boðuþurken neydi bizi bizden eden
Savrulurken çaresizliðimde, seni anlamaya çalýþýrken…
Sen haklýydýn aslýnda…..diyor ve susuyorum
Sensizliðimde yok oluyorum
BEYHAN DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.