Bir daha yandım en fazlasından..

Koskocaman bir yalanken her þey;
Gerçekleri bulmaya çalýþýrým aslýnda..
Herkesin bir yaþanmýþlýðý ve unutmaya çalýþmýþlýðý vardýr birþeyleri..
Herkes koþar adým giderken yalnýzlýða;
Bir yerden sonra þikayet eder;
Olduðu gibi görünüp kalabalýk ortasýnda yalnýz kalmaktan..

Kýsacasý yalnýzlýðý sevmiyorum..
CAN’ýn olmayý severdim ve;
Canýnda canan olmayý iþte..

Her giden bir parça götürmüþ olsa da yüreðimden..
Sana yine dokunamadýlar iþte,
Sen yine en derinlerde kaldýn..
Ve ben birkez daha yandým ,
Yüreðimin en yalnýz yerinden..

Aslýnda her defasýnda yüreðimde koparýlan düþlere,
Düðüm atmaktan yoruldum..
Ve her dafasýnda o düðümlere takýlýp dizlerimi parçalamaktan,
Yüreðimi aðlatmaktan yoruldum..
Kurtulamadým iþte geçmiþin CAN acýlarýndan..
Bu yüzden birkez daha yandým;
En fazlasýndan..

Geçmeyen her acýnýn bir yarasý var yüreðimde..
Kabuk baðlamýþ CAN yakýyor sadece..
Olduðum yerde çakýlýp kaldým gittiðinden beri..
Hançer gibi saplanmýþ beynimin her köþesine ihanetin..
Yýllarým kaldý sende..
Ve sen öl..
Aldýðýn her nefeste..

Koskocaman yüreðimi heba ettim yollarýna..
Ve þimdi sokaklar kadar yalnýzým..
Baðýrsan fýrtýna olurum sözcüklerinde..
Saðýr ederim yüreðinin odacýklarýný..
Ve her adým attýkça sýzlatýrým vicdanýný..

Yok oluyorum her defasýnda iþte,
Seni yok etmeye çalýþtýkça..
’Ýyiyim ben merak etme’ desemde sakýn inanma..
Her gün isyaným sana,
Yokluðum sana,
Beddua’M AH’ým sana,
Ve uykusuzluðum sana..

Her beddua’mda hüzün yaðýyor bu þehre göz kapaklarýmdan..
En büyük matemisin bedenimin..
Acý veriyor bugünü yaþamak,
Ve ayrýlýðýn kýrýk dökük sandalýnda kaybolup gitmek..
Yenildim iþte..
Ýhanetin karasý gözlerine yenildim..
Öldüm..
Yine gamzende gömüldüm..

Nereye savurup attýn beni,
Baþkalarýný mutlu edeceðim diye..
Köle ettin yalnýzlýðýma beni..
Dert açtýn iþte dertsiz baþýma..
Ve ben gözlerinin önünde kaybolup gidiyorum,
Sen hala aldatýyorsun beni baþka gülüþlerde..




Keziban KARAHAL/12.02.2013/14:14

Sosyal Medyada Paylaşın: