Hava kararýyor yine sessizce, yavaþtan Hüzünlerin habercisidir bu kýzýl karanlýk Olmuyor gündüzlerim sensiz aydýnlýk Güneþ bile üzgün, bak siniyor yamaçtan
Garip bir sessizlik çöküyor çýnarýn dallarýna Soruyorlar halimi, konuþmadan enikonu Görüyorlar bendeki garip, hazin sonu Sarýyorlar yeþil vefalý kollarýna
Gece süsü yýldýzlar bir bir yok oluyor Terk ediþinle kayboluyor Çoban Yýldýzý Vefalý dostum, onun da vardýr gönül hýrsýzý Kim bilir ýþýklarý hangi gönüle sarkýyor
Acýsýdýr sensizlik yaþanmýþ gün karmaþasýnýn Senle olunan anlara özlem duyar bu çile Derdin beni kül edip söndürse bile Ver hesabýný artýk, yaþanmýþ gün temaþasýnýn.
A. Kaan Özer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kaan Özer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.