Çek Git
Git
Yüreðim yangýn yeri
Alevim harlanýp güneþi söndürmeden
Akþamýn hüzünleri yeryüzüne çökmeden
Git
Nehirler yataðýnda coþup sularý bulandýrmadan
Yosun tutmuþ kayalarý kýyýlarýma atmadan
Çek git
Konuþup adýný haykýrmak istemiyorum
Benim gibi yorgundur sema
Uslanmaz yürek taþýdýðýmý sen bilemezsin
Fýrtýnalar dolaþýyor içimde
Bulutlarda çarpýþýp dökülmeden yere
Toprak ana koynumda uyanmadan
Aðaçlar tomurcuklarýyla buluþmadan
Koyunlar koç katýmýna gelmeden git
Git
Ýçtiðim þarap bað bozumundan kalma
Susarsam þimdi
Kusarým öfkemi zamana
Ekerim günah tohumlarýný vaktin her saniyesine
Seviþirim gecenin esrarengiz sesiyle
Beni cennetimden etmeden çek git
Nereye diye sormam sana
Kýskanmam kapýna konan serçeleri
Düþmem ardýna
Daraltma boðuk nefesimi
Git
Süt emziren ceylanlar yok karþýmda
Geceye ay tutulmadan
Koca karýlar eþiðimde tenekeleri çalmadan git
Esirgemez gözyaþlarýný gözlerim benden
Cam kesiði yaralarým sýzlamaz ardýndan
Sahralarda oluþan vahalarýn buharlarýnda yýkanýrým
Patlatýrým yüreðimde kaynayan volkanlarý
Küllerinde savrulurum sokulurum rüzgârlarýn koyuna
Sen çek git
Git
Gidebildiðin kadar git
Ardýna bakma
Kýyýlarýný kaybetmiþ okyanuslar gibi oyalanýrým hayata
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.