Tesbihin imamesi, gider kendinden önce Adý kabadayý ya, siyah yakýþýr gence Ayakabý havalý, burunlarý çok ince Bazen kulaklar düþer, yüreðinden sevince Alnýnda yarasý var, belli býçak yarasý Bakýþlarý kuþkulu, sanki zifir karasý...
Gömleði dik yakalý, þapkasý fiyakalý Dudaðýna yapýþmýþ, aðzýndaki sigara Ceketi omuzunda, pantolonu cakalý Biraz önce kapýþmýþ, kaný yapmýþ gargara Cebinde parasý var, ama kumar parasý Bakýþlarý kuþkulu, sanki zifir karasý...
Yüreði deli dolu, cüsseli mi, cüsseli Sanki zannedersiniz, tüm dünyaya hisseli Biraz kafa buldu mu, baþlatýr duygu seli Bir hayat kadýnýndan, yanaðýndan buseli Yine de havasý var, iki dudak arasý Bakýþlarý kuþkulu, sanki zifir karasý...
Namý yürüsün diye, uçaða kafa atar Otobüse ters biner, duraksýz yerde iner Bazen lüks bir otelde, bazen sokak da yatar Ütülü pantolonu, kýþýn çamura batar Bir de hastalýðý var, tutuverir sarasý Bakýþlarý kuþkulu, sanki zifir karasý...
Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.