Karanlık'ölüm' Ve Aydınlık'sevgi'

Karanlýk’ölüm’ Ve Aydýnlýk’sevgi’

Ömrümün baharý dört duvar arasý
Ne gökkubbede uçan güvercini
Ne de çekebilmek içime bir yudum doðayý
Bunlarý yaþayabilme ihtimali varsa da
Volta atarken tel örgülerin koynunda
Ýçimde ki hasretlik boðuyor be usta
Bir sevenim var
Selvi boylum, kahve gözlüm
Duydum ki hasta derman arar hekimlerde
Bu derdin dermaný yok bilemez be usta
Mektubu geçti o gün elime
Sevenim yazmýþ:
Sevdiðim;
Býrakýp gitmedin beni
Yanýmdasýn sol yanýmda
Yattýðýn yer zindan olmamalý
Farzet gönül kafesimdir benim
Farzet tutsaðýmsýn benim
Zaman geçmez bilirim
Ne gündüzün var nede gecen
Gündüzler geçer dostlarýnla bilirim
Geceye aldanma yum gözlerini
Göðsünde hissedeceksin nefesimi
Sesim iþitilecek kulaklarýnda
Uyu koca bebek uyu
Korkma senden baþkasý olmayacak tutsaðým
Bilemezsin tek hücrelidir gönlüm sana özel
Seni düþlerde yaþamak bile güzel
Hoþçakal sevdiðim...
Bir ölünün son sözleri gibi
Bir hicran yaþýnda döküldü sevgili gözlerimden
Sevgiliye mektup:
Sevdiðim;
Yitik bir denizde
Kayýp bir gemidir yüreðim
Bilinmezlikler içinde yol almakta meçhule
Benden sana ne yar olur ne de yaren
Yum gözlerini düþle kuþlarýn cývýltýsýný
Þafakla aç gözlerini bak rengarenk çiçeðe güle
Birde dönüp bana bak
Zifiri karanlýk bir hücre
Parmaklýklar ardý parmaklýk
Ýdam sehpasýnda olan ben
Söyle ölümden baþka ne vaad edebilirim sana
Elveda sevdiðim elveda

Ali Sülük
Sosyal Medyada Paylaşın: