SENSİZLİGE SÜRGÜN

Sensizlige sürgün oldu yüregim þimdi param parça
Dogmayan ýþýklarý arar oldu gözlerim kahýr dolu günlerim geçmiyor artýk
ruhumda fýrtýnalar var delicesine esiyor rüzgarlar seni benden almak için
yokluguna alýþamayacak bu yaþlý bedenim bir daha beklerken seni
gitmen den korkuyordum iþte o gün baþlayacaktý sürgün yaþantým
sensizlik en büyük cezam olacaktý belki de hayatým bitecekti
VE BAÞLADI BUGÜN SENÝN GÝDÝÞÝNLE
geri dönüþü olmayacak sonsuzluða atýlan ilk adým
Gemiler artýk limandan kalkmayacak. otobüsler ve uçaklar
seferini iptal edecek bir daha yolculuk olmayacak hiçbir zaman
hayatta çekilen son nefes olacak katran karasý gecelerde
sinemalarda afiþler olamayacak son seans oynatýlacak
barlarda çalmayacak artýk hiçbir þarký seni anlatan
son yudum alýnacak kadehten duvarda tuzla buz olacak
güller açmayacak ,nergisler artýk hiç kokmayacak
kuþlar uçmayacak etrafýmda bal yapmayacak arýlar
hayattan alýnan ne varsa o gün bitecek cezam baþlayacak
son defa ilanlarýnda yazacak gazeteler. Radyolar, televizyonlar yayýný kesecek
ve iþte bu gün BENÝM SENSÝZLÝGE OLAN SÜRGÜN CEZAM BAÞLAYACAK

Sosyal Medyada Paylaşın: