Filistin gözlerinden
Kanlar akarken ayakuçlarýna
Oruçlu dudaklarýnda ölüm birikirdi çocuk gülüþüyle
Emperyalizmin rüzgarlarýnda savrulurken saçlarýmýz
Güneþ kopuyordu topraktan
Yýldýz kayýyordu avuçlarýmýzdan
Þimdi
Hedik piþen kazanlarda gözyaþý
Ahhhhh
Sen filistinlim suryelim ýraklým evet sen dünyalým
Bizim buralarda ayný
Ayný salgýna düþmüþ hasta gibi
Ezilmiþliðimiz
Ayný yöne esen rüzgârlardýk
Kavruluyordu dudaklarýmýzda ayný ezgi
Yine bahar yapýþacak eteklerimize
Deðecek bir mavi týný yanacak özgürlük ateþiyle
Günahkardý gözyaþlarýmýz
Ýhanetten
Þimdi o çocuk gülüþler hep kanatlýydý
Yasaklar içinde büyür bir tutam sevgi
Aþkta vardý
Tutunurken kör kapýlar ardýndan
Yanardýk
Düþerdik
Vurulurduk devrik cümlelerde
Sen mavim
Büyürdün içimde özgürlük ateþiyle
Bir lokma ekmeðin emeðiydik
Kollarýmýz bacaklarýmýz koparken kör gözlerimizle bakýyorduk
Çekilen her iþkenceye
Kaybolmuþ birer yaðmur damlasýydýk þimdi
O
Çocuklarýn günlüklerinde
Sadece
Düþünüyoruz......
Þiir ve yorum
Mahir ULAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.