Ne zaman iki güvercin görsem yan yana
Yýðýlýr yüreðime acýlar
Yakalar omuzlarýmdan
Yürüyen iki ayak gürültüsü
Yoklar ciðerimi
Kapaklanýr sineme dað gibi bir yalnýzlýk
Gözlerim aylak dolaþýr
Yapýþýr dilime hoyrat bir türkü
Titretir çenemi sabaha dek
Tükenir en çok efkâr yakýþan
Tükenmez dedikleri kalem
Þiirlerim yakýlýr sana vurulduðum o yerde
Kalabalýklaþtýkça þehir yalnýzlaþýrým
Buz keser solum
Dökülür yapraklarým
Kocaman bir suskunluk basar þehrimi
Ýkide bir düþersin aklýma
Sebepsiz ve de cevapsýz sorular üþüþür beynime
Gülüþü süt mavisi sevgilim nerde diye
Bildiðim tek þey
Hayra alamet deðil bu bendeki yalnýzlýk
Ve rengi gridir her ölümün
Oysa vakit yola çýkma vakti
Üþtüm baþým çýrýlçýplak
Ayaklarým yalýn
Üstelik de yanýmda götüreceðim hiç bir þey yok
Yüzümde býraktýðýn çizgiler
Bir kaç baðrý yanýk þiirden baþka
Yürürüm gölgemle
Eceline uçan bir martý gibi
Ben dururum o durur
Yürürüm
Dururum
Çünkü karþý kýyýda beni bekleyen yok bilirim
Anlamadým ki benim rengim miydi
Geceyi siyaha boyayan
Ne anlatabildim kendimi satýrlara
Ne de inandýrabildim kaðýdý kaleme
Kimse bilmez gözyaþlarýmýn neden kuru olduðunu
Kim bilir güneþin neden üþüdüðünü
Kim bilebilir kendimden neden gitmek istediðimi
Tamam ben seni böyle sevdim
Böyle de öleceðim
Sen yazý
Ben tura
Nasýlsa gelemeyeceðiz bir araya
Barý býrak aðlayayým fýrtýnanýn gözüyle
Tamam bozuldu sensizliðin bekâreti
Býrak tecavüz etme yalnýzlýðýma
Çek git f/zikrimden
Çek git Allah aþkýna
Aðlayayým fýrtýnanýn gözüyle
Çek git